جداسازی متابولیت‌های ثانویه طی فرایند استخراج DNA از گیاه آویشن و آنالیز آن‌ها با روش GC-Mass

استخراج DNA ژنومی با کیفیت و کمیت مطلوب از نیازهای بنیادی فن¬های مولکولی زیستی مختلف است. در بعضی تحقیقات به دلایل مختلفی نمونه¬های گیاهی مورد مطالعه از طبیعت جمع¬آوری می¬شود که این گیاهان معمولاً خشبی بوده و استخراج DNA از بافت گیاهی این نمونه¬ها به علت وجود کربوهیدرات¬ها، ترکیبات پلی¬فنلی و پروتئین¬ها با مشکلاتی روبرو است. بویژه آنکه این ترکیبات به شکل کمپلکس با اسیدهای نوکلئیک ترکیب می¬شوند و جداسازی آنها را با مشکل مواجه می کند. در این تحقیق DNA ژنومی از برگ گیاه آویشن به گل رفته با چهار روش Doyle and Doyle، Dellaporta،Kang and Yang و Khanuja استخراج گردید. نتایج به¬دست آمده نشان داد که روش خانوجا با اندکی تغییرات از بقیه روش¬ها بهتر بود. در این روش استخراج، رسوب چسبناک قهوه¬ای رنگی در محلول حاوی DNA به¬دست آمد که در روش¬های دیگر دیده نشد. بر این اساس این رسوب توسط آنالیزهای GC-Mass، IR و طیف UV مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که این رسوب شامل تیمول، کارواکرول، نرولیدول و بورنئول بود. در طیف GC بیشترین میزان را ماده تیمول دارا بود (65%). از این ¬رو روش خانوجا بهینه شده توانست متابولیت¬های ثانویه عمده آویشن را جداسازی کرده و می¬توان پیشنهاد نمود که این روش جهت استخراج DNA گیاهانی که به گل رفته¬اند مناسب¬تر از سایر روش¬ها می¬باشد.